Philip Bontenbal
De Maeslantkering.
De kering bestaat uit twee enorme deuren.
De deuren zijn eigenlijk twee drijvende pontons die leeg naar hun plaats kunnen worden gebracht. Hier
aangekomen laat men de deuren vol water lopen, zodat massieve barrières ontstaan.
Als de kering weer open moet gaan, worden de deuren leeggepompt en worden ze naar buiten bewogen.
Hier varen de deuren aan beide zijden weer in een soort droogdok met deur.
De deur gaat dicht en het droogdok wordt leeggepompt.
Zo worden de deuren dus droog bewaard, dit om corrosietechnische redenen.
Een computersysteem, Beslis en Ondersteunend Systeem (BOS) genaamd, beslist automatisch of de kering
bij dreigend hoogwater gesloten moet worden.
Dit gebeurt als de waterstand in Rotterdam boven de 3 meter NAP of in Dordrecht 2,90 meter boven NAP
dreigt te komen.
Bijzonder is dat dit computersysteem de kering volledig zelfstandig sluit, ook wanneer er geen personeel
aanwezig is.
Naast de Maeslantkering bestuurt het BOS ook de Hartelkering.
Omdat de keringen automatisch sluiten, zonder tussenkomst van mensen, worden hoge eisen aan het BOS
gesteld.
Dit is dubbel redundant uitgevoerd om uitvallen zo veel mogelijk te voorkomen.
In het geval dat de computer volledig dienst weigert kan het bedieningspersoneel alsnog de beslissing
nemen om de kering te sluiten.
De deuren (cirkelsegmenten van 22 meter hoog en 210 meter groot, die op het water drijven omdat ze hol
zijn van binnen), draaien vervolgens naar elkaar toe.
Op het moment dat ze elkaar (bijna) raken, stromen ze vol met water zodat ze afzinken naar de bodem en
de Nieuwe Waterweg vrijwel volledig wordt afgesloten.
Om te voorkomen dat de deuren beschadigen blijft er een kleine opening (ca. 80 cm) tussen de deuren,
maar hier kan slechts weinig water doorheen stromen.
De scharnierpunten van de twee deuren vormden voor de bouw een grote technologische stap: ze
moesten niet alleen toestaan om de deuren open en dicht te draaien, maar moesten ook in staat zijn om
de deuren omhoog en omlaag te laten gaan.
Uiteindelijk zijn hiervoor de grootste kogelgewrichten ter wereld gemaakt; de kogels hebben een diameter
van 10 meter.
De kogelgewrichten zijn gemaakt door Škoda Holding.
Dit was de enige fabrikant die ze met de gewenste nauwkeurigheid kon fabriceren.
De horizontale verplaatsing van de deuren wordt bekrachtigd door redundante 6-cilinder-oliedrukmotoren
per deur, waarbij vier motoren voldoende zijn.
Voor deze techniek is gekozen omdat ze zeer betrouwbaar is, en bovendien een constante kracht kan
leveren onafhankelijk van de snelheid.
De motoren draaien via tandraderen een tandradbaan aan de bovenzijde van de deur opzij.
De motoren zelf zijn verticaal vrij opgehangen zodat ze bij elke waterstand kunnen werken.
De bouw van de Maeslantkering begon in 1991.
Op 10 mei 1997 werd de waterkering door koningin Beatrix officieel in gebruik gesteld.
Op deze dag werd de kering om 16.30 uur voor het eerst gesloten.
De kosten van het project bedroegen ongeveer 1 miljard gulden, ofwel 450 miljoen euro.
![[x]](index-f_html_files/close.png "Close")
Philip Bontenbal
De Maeslantkering.
De kering bestaat uit twee enorme deuren.
De deuren zijn eigenlijk twee drijvende pontons die leeg naar hun plaats
kunnen worden gebracht. Hier aangekomen laat men de deuren vol water
lopen, zodat massieve barrières ontstaan.
Als de kering weer open moet gaan, worden de deuren leeggepompt en
worden ze naar buiten bewogen.
Hier varen de deuren aan beide zijden weer in een soort droogdok met
deur.
De deur gaat dicht en het droogdok wordt leeggepompt.
Zo worden de deuren dus droog bewaard, dit om corrosietechnische
redenen.
Een computersysteem, Beslis en Ondersteunend Systeem (BOS) genaamd,
beslist automatisch of de kering bij dreigend hoogwater gesloten moet
worden.
Dit gebeurt als de waterstand in Rotterdam boven de 3 meter NAP of in
Dordrecht 2,90 meter boven NAP dreigt te komen.
Bijzonder is dat dit computersysteem de kering volledig zelfstandig sluit,
ook wanneer er geen personeel aanwezig is.
Naast de Maeslantkering bestuurt het BOS ook de Hartelkering.
Omdat de keringen automatisch sluiten, zonder tussenkomst van mensen,
worden hoge eisen aan het BOS gesteld.
Dit is dubbel redundant uitgevoerd om uitvallen zo veel mogelijk te
voorkomen.
In het geval dat de computer volledig dienst weigert kan het
bedieningspersoneel alsnog de beslissing nemen om de kering te sluiten.
De deuren (cirkelsegmenten van 22 meter hoog en 210 meter groot, die op
het water drijven omdat ze hol zijn van binnen), draaien vervolgens naar
elkaar toe.
Op het moment dat ze elkaar (bijna) raken, stromen ze vol met water zodat
ze afzinken naar de bodem en de Nieuwe Waterweg vrijwel volledig wordt
afgesloten.
Om te voorkomen dat de deuren beschadigen blijft er een kleine opening
(ca. 80 cm) tussen de deuren, maar hier kan slechts weinig water doorheen
stromen.
De scharnierpunten van de twee deuren vormden voor de bouw een grote
technologische stap: ze moesten niet alleen toestaan om de deuren open
en dicht te draaien, maar moesten ook in staat zijn om de deuren omhoog
en omlaag te laten gaan.
Uiteindelijk zijn hiervoor de grootste kogelgewrichten ter wereld gemaakt;
de kogels hebben een diameter van 10 meter.
De kogelgewrichten zijn gemaakt door Škoda Holding.
Dit was de enige fabrikant die ze met de gewenste nauwkeurigheid kon
fabriceren.
De horizontale verplaatsing van de deuren wordt bekrachtigd door
redundante 6-cilinder-oliedrukmotoren per deur, waarbij vier motoren
voldoende zijn.
Voor deze techniek is gekozen omdat ze zeer betrouwbaar is, en bovendien
een constante kracht kan leveren onafhankelijk van de snelheid.
De motoren draaien via tandraderen een tandradbaan aan de bovenzijde
van de deur opzij.
De motoren zelf zijn verticaal vrij opgehangen zodat ze bij elke waterstand
kunnen werken.
De bouw van de Maeslantkering begon in 1991.
Op 10 mei 1997 werd de waterkering door koningin Beatrix officieel in
gebruik gesteld.
Op deze dag werd de kering om 16.30 uur voor het eerst gesloten.
De kosten van het project bedroegen ongeveer 1 miljard gulden, ofwel 450
miljoen euro.
Philip Bontenbal
De Maeslantkering.
De kering bestaat uit twee enorme deuren.
De deuren zijn eigenlijk twee drijvende pontons die leeg
naar hun plaats kunnen worden gebracht. Hier
aangekomen laat men de deuren vol water lopen, zodat
massieve barrières ontstaan.
Als de kering weer open moet gaan, worden de deuren
leeggepompt en worden ze naar buiten bewogen.
Hier varen de deuren aan beide zijden weer in een soort
droogdok met deur.
De deur gaat dicht en het droogdok wordt leeggepompt.
Zo worden de deuren dus droog bewaard, dit om
corrosietechnische redenen.
Een computersysteem, Beslis en Ondersteunend
Systeem (BOS) genaamd, beslist automatisch of de
kering bij dreigend hoogwater gesloten moet worden.
Dit gebeurt als de waterstand in Rotterdam boven de 3
meter NAP of in Dordrecht 2,90 meter boven NAP dreigt
te komen.
Bijzonder is dat dit computersysteem de kering volledig
zelfstandig sluit, ook wanneer er geen personeel
aanwezig is.
Naast de Maeslantkering bestuurt het BOS ook de
Hartelkering.
Omdat de keringen automatisch sluiten, zonder
tussenkomst van mensen, worden hoge eisen aan het
BOS gesteld.
Dit is dubbel redundant uitgevoerd om uitvallen zo veel
mogelijk te voorkomen.
In het geval dat de computer volledig dienst weigert kan
het bedieningspersoneel alsnog de beslissing nemen om
de kering te sluiten.
De deuren (cirkelsegmenten van 22 meter hoog en 210
meter groot, die op het water drijven omdat ze hol zijn
van binnen), draaien vervolgens naar elkaar toe.
Op het moment dat ze elkaar (bijna) raken, stromen ze
vol met water zodat ze afzinken naar de bodem en de
Nieuwe Waterweg vrijwel volledig wordt afgesloten.
Om te voorkomen dat de deuren beschadigen blijft er
een kleine opening (ca. 80 cm) tussen de deuren, maar
hier kan slechts weinig water doorheen stromen.
De scharnierpunten van de twee deuren vormden voor
de bouw een grote technologische stap: ze moesten niet
alleen toestaan om de deuren open en dicht te draaien,
maar moesten ook in staat zijn om de deuren omhoog
en omlaag te laten gaan.
Uiteindelijk zijn hiervoor de grootste kogelgewrichten ter
wereld gemaakt; de kogels hebben een diameter van 10
meter.
De kogelgewrichten zijn gemaakt door Škoda Holding.
Dit was de enige fabrikant die ze met de gewenste
nauwkeurigheid kon fabriceren.
De horizontale verplaatsing van de deuren wordt
bekrachtigd door redundante 6-cilinder-oliedrukmotoren
per deur, waarbij vier motoren voldoende zijn.
Voor deze techniek is gekozen omdat ze zeer
betrouwbaar is, en bovendien een constante kracht kan
leveren onafhankelijk van de snelheid.
De motoren draaien via tandraderen een tandradbaan
aan de bovenzijde van de deur opzij.
De motoren zelf zijn verticaal vrij opgehangen zodat ze
bij elke waterstand kunnen werken.
De bouw van de Maeslantkering begon in 1991.
Op 10 mei 1997 werd de waterkering door koningin
Beatrix officieel in gebruik gesteld.
Op deze dag werd de kering om 16.30 uur voor het eerst
gesloten.
De kosten van het project bedroegen ongeveer 1 miljard
gulden, ofwel 450 miljoen euro.
5
5
5